เรารู้สึกเหนื่อยกับครอบครัวค่ะ
เราขอเล่าเลยแล้วกัน คือว่าครอบครัวเราอยู่กัน 6 คน พ่อ แม่ พี่ 2 คน หลานอีก 1 (หลายนั้นลูกของลูกพี่ลูกน้องซึ่งขอเค้ามาเลี้ยง) พี่เราโสดกันทั้งหมด รวมถึงตัวเราด้วย ซึ่งในบ้านพี่คนโตทำงานเอกชนแห่งหนึ่ง พี่คนกลางเราขายของ ส่วนเราพนักงานของรัฐ ซึ่งปัญหามันมีอยู่ว่า ค่าใช้จ่ายในบ้านจะมาตกอยู่ที่เราคนเดียว พี่เราคนโตเงินเดือนมากกว่าเราหลายเท่า เขาออกแค่เงินส่งรถค่ะ เราก็ไม่ว่ากัน แต่พี่เราคนกลางค้าขายแต่ไม่ช่วยทางบ้านเลยแม้แต่บาทเดียว ซักบาทไม่เคยเลยค่ะ ส่วนเรา ข้าวของในบ้านเราเป็นคนจ่ายหมด แล้วก็ให้เงินเดือน พ่อ แม่ บางวันเราก็ต้องจ่ายค่าไปโรงเรียนของหลายอีก (ลืมบอกไปค่ะ พ่อ แม่ เราทำนา แล้วก็รับจ้างทั่วไป) ส่วนมากรายได้มาจากรับจ้างเล็กๆๆ น้อย ๆๆ ถ้าเป็นเงินก้อนก็รอขายข้าวอย่างเดียวเลย
คือปัญหาของเรา คือว่า ทุกอย่างในบ้านเราต้องจ่าย บางเดือนเราหมุนไม่ทัน ไม่ให้เงินเดือนพ่อกับแม่ พ่อกับแม่เราก็โกรธอีก เรามองพี่เรา 2 คน บางทีเราน้อยใจค่ะ ว่าเค้าใช้ชีวิตสบายมาก อยากกินอะไรก็ได้กิน อยากซื้ออะไรที่ไม่จำเป็นก็ได้ซื้อ งานบ้านก็ไม่ต้องทำ เราวันเสาร์- อาทิตย์เราไม่เคยมีโอกาสไปไหนกับเค้าเลย นอกจากตอนเย็นๆๆ เพราะเราต้องก็บกวาดบ้าน ทำงานบ้าน ซักผ้าเราก็ต้องซักให้ทุกคนด้วยค่ะ เรารู้สึกน้อยใจ พ่อ แม่ ค่ะ เรามีปัญหาเรื่องเงินเราหยิบยืมไม่เคยได้ แต่กับพี่เรา 2 พ่อแม่เราให้ตลอดกี่บาทก็ให้ได้ ส่วนเราน่ะเหรอถ้าอยากได้อะไรก็เก็บตังเองเหอะ ปัจจุบันนี้เราประหยัดโดยเอาข้าวไปกินที่ทำงาน แม่เราจะเป็นคนเตรียมให้ แต่เดือนนี้เราหมุนไปทัน เืดือนมกราคม มีแต่เรื่องเสียตัง ใส่ซองอีก เยอะมาก เราก็ไม่ได้ให้เงินแม่ แม่เราโกรธโดยไม่พูดกับเราเลย บางทีก็ถูกด่าบ้างแหล่ะ ปัจจุบันนี้ก็ยังไม่พูดค่ะ
คือเราเหนื่อยมาก ทุกอย่างต้องเป็นเราในบ้าน ซึ่งเงินเดือนพนักงานรัฐใครๆๆ ก็รู้ว่าน้อย แต่ทำทุกคนต้องมาเอากับเราด้วยเราช่วยอะไรได้ก็ช่วยน่ะค่ะ แต่นี่ พี่เราสบายไปกินอาหารที่ห้างตลอด ส่วนเรากินข้าวบ้าน บางทีเราเลิกงานเราไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ เราอยากจะไปไหนไกลๆๆๆ แบบว่านานๆๆทีกลับ ทุกวันนี้เราพูดตรงๆๆน่ะค่ะ เราอายุ 28 แล้วเรายังไม่มีเงินเก็บเลยค่ะน่าสมเพช มั๊ยค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าน่ะค่ะที่รับฟัง
ขอระบายปัญหาครอบครัว.....
เราขอเล่าเลยแล้วกัน คือว่าครอบครัวเราอยู่กัน 6 คน พ่อ แม่ พี่ 2 คน หลานอีก 1 (หลายนั้นลูกของลูกพี่ลูกน้องซึ่งขอเค้ามาเลี้ยง) พี่เราโสดกันทั้งหมด รวมถึงตัวเราด้วย ซึ่งในบ้านพี่คนโตทำงานเอกชนแห่งหนึ่ง พี่คนกลางเราขายของ ส่วนเราพนักงานของรัฐ ซึ่งปัญหามันมีอยู่ว่า ค่าใช้จ่ายในบ้านจะมาตกอยู่ที่เราคนเดียว พี่เราคนโตเงินเดือนมากกว่าเราหลายเท่า เขาออกแค่เงินส่งรถค่ะ เราก็ไม่ว่ากัน แต่พี่เราคนกลางค้าขายแต่ไม่ช่วยทางบ้านเลยแม้แต่บาทเดียว ซักบาทไม่เคยเลยค่ะ ส่วนเรา ข้าวของในบ้านเราเป็นคนจ่ายหมด แล้วก็ให้เงินเดือน พ่อ แม่ บางวันเราก็ต้องจ่ายค่าไปโรงเรียนของหลายอีก (ลืมบอกไปค่ะ พ่อ แม่ เราทำนา แล้วก็รับจ้างทั่วไป) ส่วนมากรายได้มาจากรับจ้างเล็กๆๆ น้อย ๆๆ ถ้าเป็นเงินก้อนก็รอขายข้าวอย่างเดียวเลย
คือปัญหาของเรา คือว่า ทุกอย่างในบ้านเราต้องจ่าย บางเดือนเราหมุนไม่ทัน ไม่ให้เงินเดือนพ่อกับแม่ พ่อกับแม่เราก็โกรธอีก เรามองพี่เรา 2 คน บางทีเราน้อยใจค่ะ ว่าเค้าใช้ชีวิตสบายมาก อยากกินอะไรก็ได้กิน อยากซื้ออะไรที่ไม่จำเป็นก็ได้ซื้อ งานบ้านก็ไม่ต้องทำ เราวันเสาร์- อาทิตย์เราไม่เคยมีโอกาสไปไหนกับเค้าเลย นอกจากตอนเย็นๆๆ เพราะเราต้องก็บกวาดบ้าน ทำงานบ้าน ซักผ้าเราก็ต้องซักให้ทุกคนด้วยค่ะ เรารู้สึกน้อยใจ พ่อ แม่ ค่ะ เรามีปัญหาเรื่องเงินเราหยิบยืมไม่เคยได้ แต่กับพี่เรา 2 พ่อแม่เราให้ตลอดกี่บาทก็ให้ได้ ส่วนเราน่ะเหรอถ้าอยากได้อะไรก็เก็บตังเองเหอะ ปัจจุบันนี้เราประหยัดโดยเอาข้าวไปกินที่ทำงาน แม่เราจะเป็นคนเตรียมให้ แต่เดือนนี้เราหมุนไปทัน เืดือนมกราคม มีแต่เรื่องเสียตัง ใส่ซองอีก เยอะมาก เราก็ไม่ได้ให้เงินแม่ แม่เราโกรธโดยไม่พูดกับเราเลย บางทีก็ถูกด่าบ้างแหล่ะ ปัจจุบันนี้ก็ยังไม่พูดค่ะ
คือเราเหนื่อยมาก ทุกอย่างต้องเป็นเราในบ้าน ซึ่งเงินเดือนพนักงานรัฐใครๆๆ ก็รู้ว่าน้อย แต่ทำทุกคนต้องมาเอากับเราด้วยเราช่วยอะไรได้ก็ช่วยน่ะค่ะ แต่นี่ พี่เราสบายไปกินอาหารที่ห้างตลอด ส่วนเรากินข้าวบ้าน บางทีเราเลิกงานเราไม่อยากกลับบ้านเลยค่ะ เราอยากจะไปไหนไกลๆๆๆ แบบว่านานๆๆทีกลับ ทุกวันนี้เราพูดตรงๆๆน่ะค่ะ เราอายุ 28 แล้วเรายังไม่มีเงินเก็บเลยค่ะน่าสมเพช มั๊ยค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าน่ะค่ะที่รับฟัง